🎉 25 listopada, godzina 19:00 📍 Centrum Kultury Jidysz, ul. Andersa 15 🆓 Wstęp wolny Pochodzę od ananasa to wielojęzyczne słuchowisko, które za punkt wyjścia bierze twórczość Else Lasker-Schüler, żydowskiej poetki języka niemieckiego związanej z Berlinem, i jej doświadczenie za/od-domowienia w języku. Podążamy tropem performatywnych poszukiwań artystki, jej prób przekraczania binarnych opozycji w języku i w ciele, a także nieco mniej oczywistych afiliacji jej działań artystycznych z futuryzmem i dadaizmem. Zadajemy pytanie o powiązanie języka z deklaracjami przynależności - narodowymi czy genderowymi - jednocześnie wprowadzając je w eksperymentalny ruch, odrzucający esencjalizm. Choć Lasker-Schüler operowała w swojej twórczości kategoriami źródłowości czy pierwotności, to jednocześnie mnożyła w kolejnych tekstach historie własnych początków, rozpleniała imiona własne, sygnatury, wymyślała kolejne pra-języki, idei źródłowości zaprzeczając. A przynajmniej my jej zaprzeczyć mamy ochotę. Wchodząc w dialog z tymi gestami proliferacji, włączamy do słuchowiska język jidysz i jidyszowe teksty. Jidysz, odrzucony przez niemieckich Żydów, skonstruowany w dyskursach akulturacyjnych jako anty-język, stał się dla części żydowsko-niemieckiej inteligencji na początku XX wieku ważnym punktem odniesienia czy wręcz miarą autentyczności, a zarazem, jak u Kafki, językiem fantazmatycznym. Choć sama Else Lasker-Schüler jidysz nie znała, to była mocno obecna w sferze jidysz - za sprawą kontaktów z jidyszową awangardą, tłumaczeń, a także stając się wyobrażoną interlokutorką takich twórczyń, jak Anna Margolin - jidyszowej poetki, która podobnie jak Lasker-Schüler, myliła tożsamościowe tropy, zakładała maski, testowała granice języka. W ideę tekstu jako performensu, którą praktykowała Else Lasker-Schüler, wpisane jest także odrzucenie przekonania o stabilności języka, pomysł na każdorazowe przekształcanie go wspólnie z publicznością. Dźwiękowa gra w języki i tożsamości - te historyczne i te zmyślone - do której Państwa zapraszamy, do tej idei nawiązuje, nie stanowiąc jej rekonstrukcji czy reprodukcji, a raczej nową odsłonę. W szczeliny i pęknięcia języka poetki wprowadzamy nowe konteksty - teksty i dźwięki - otwierając się na niewiadome. Ciekawi, dokąd nas, i Państwa, one poprowadzą. Jedno jest pewne: ananas jest ananasem, jest ananasem, jest ananasem. Twórcy: - Koncepcja i scenariusz: Karolina Szymaniak - Opracowanie: Natalia Chmielarz - Muzyka: Szymon Wildstein - Głosy: Natalia Chmielarz i Karolina Szymaniak - Realizacja: Hubert Osmólski - Oprawa graficzna: Anna Rabczuk Wydarzenie towarzyszy wystawie „Moc słów” Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN _____________________________________________ Dofinansowano ze środków Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
