Kolejny sezon wydarzeń w naszej galerii, rozpoczynamy wystawą klasyka sztuki współczesnej, kolorysty i grafika: Profesora Czesława Tumielewicza! Ekspozycja, którą zaprezentujemy, to kilkadziesiąt form malarskich i grafik podzielonych na dwie tematyki: - Krajobraz w połączeniu z architekturą, z którego znany jest artysta - Zabawne scenki erotyczne Nie zabraknie nowości, stworzonych w 2025 roku i samego twórcy! Kurator wydarzenia: Małgorzata Pląskowska. Tego wydarzenia nie można przegapić! Serdecznie zapraszamy! O artyście: Czesław Tumielewicz: (ur. 20 listopada 1942 w Lidzie) – polski malarz i grafik, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Urodził w Lidzie, w rodzinie ziemiańskiej. Malarstwo uprawia od 16 roku życia. W maju 1945 repatriowany do Polski. Początkowo mieszkał w Margoninie, Szamocinie, Wyrzysku i Sępólnie Krajeńskim, od 1954 w Bydgoszczy, a od 1961 w Gdańsku, gdzie studiował architekturę i malarstwo (prof. A. Gerżabek, prof. W. Lam, doc. A. Fiszerowa), w PWSSP w Poznaniu grafikę artystyczną (litografia prof. L. Mianowski, malarstwo prof. T. Brzozowski). W 1968 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. Studiował również w Pracowni Malarstwa prof. L. Mianowskiego w PWSSP w Poznaniu (dyplom w 1978). Pierwszą wystawę indywidualną miał w 1965 w Bydgoszczy. Od 1971 asystent na Wydziale Grafiki PWSSP w Gdańsku. Od 1975 do 2000 prowadził Pracownię Litografii i Linorytu, następnie prowadził Pracownię Podstaw Grafiki Warsztatowej dla studentów Wydziału Grafiki i Pracownię Druku Wypukłego dla studentów Wydziału Malarstwa. W latach 1990–2002 był kierownikiem Katedry Grafiki Artystycznej ASP w Gdańsku. Od 1984 docent, od 1994 profesor, a od 2012 profesor zwyczajny. Na emeryturę przeszedł w 2013 r. Uprawia linoryt, litografię, monotypię, akwafortę, akwatintę, a w malarstwie techniki olejne, akrylowe, akwarelę i suchy pastel. Twórczość stale się zmieniająca w cyklach kilkuletnich, początkowo metaforyczna w latach 60, abstrakcyjna w I połowie lat 70. (pierwszy w Gdańsku happening i instalacja w 1971), bierze udział w konceptualistycznym Zjeździe Marzycieli w Elblągu w 1973, strukturalistyczny realizm magiczny w II połowie lat 70., wielostrukturalne płaszczyznowe malarstwo oparte na proporcjonalnych systemach barwnych Goethego w latach 80., po czteroletnim epizodzie malarstwa komentującego wydarzenia polityczne roku przełomu 1989 (w latach 1989–1995), w którym doszło do odrzucenia barw spektralnych a pojawiły się barwy metalizowane (w tym samym czasie postmodernistyczny cykl „amerykański”, „kresowy” i „aborygeński”). Od 1995 nieoczekiwany zwrot ku malarstwu realistycznemu: martwe natury, pejzaże, portrety, przy kontynuacji cyklu postmodernistycznego o tematyce architektonicznej i antropomorficznej. W 2003 rozpoczyna cykl erotyków, realizowany w grafice i malarstwie do dziś. Jego prace znajdują się w wielu muzeach w kraju (Bydgoszcz, Gdańsk, Poznań, Zielona Góra, Katowice, Elbląg, Frombork, Chełm) i za granicą (Kuopio w Finlandii, Hanoi w Wietnamie), oraz w wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
