Zapraszamy na dyskusję wokół książki Alberta Jawłowskiego „Stacja Zima. Rzecz o represjonowanych zabajkalskich lamach” 🗓️ 27 listopada, godz. 18:00-19:30 🏛️ Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie. 🎟️ Wstęp wolny. Buddyzm na terenie państwa rosyjskiego się rozpowszechniać mniej więcej w drugiej XVII w. Przenikał z terenów współczesnej Mongolii. Z racji cywilizacyjnej bliskości, szybko wpisał się w kulturę zabajkalskiej prowincji imperium rosyjskiego. Już w XVIII wieku został podporządkowany państwowej machinie biurokratycznej. Przeszło sto lat później, na początku XX wieku, nowoczesne buriackie elity postanowiły wykorzystać buddyzm jako jedną z podstaw modernistycznej idei narodowej. Z kolei pierwsze lata istnienia ZSRR mogły budzić nadzieję, że nowoczesny naród buriacki razem z sakralizującym jego istnienie odniesieniem do buddyzmu, wpisze się w nowe, wielonarodowościowe państwo sowieckie. Kolektywizacja, represje stalinowskie, system GUŁAG, wielki terror brutalnie rozwiały te złudzenia. W latach trzydziestych rozbito ostatnie klasztory buddyjskie. Pozostających na wolności lamów aresztowano, rozstrzeliwano, zsyłano do obozów pracy. Nieliczni, którym się powiodło, zdołali wrócić i na stałe osiąść w rodzinnych stronach dopiero po śmierci Stalina. Niewielka część z nich znalazła miejsce w dwóch przywróconych i całkowicie kontrolowanych przez władze klasztorach w Górnej Iwołdze i Amitchaszy. Pozostali znaleźli się poza klasztorami, gdzie niektórzy z nich nieoficjalnie wznowili praktyki obrzędowe i lekarskie. Książka jest wynikiem wieloletnich badań terenowych, poszukiwań informacji na temat lamów, nieoficjalnie praktykujących w okresie ZSRR, którym udało się przetrwać represje i wrócić do domów. Wywiadów i rozmów z ich rodzinami i sąsiadami. Jest także próbą połączenia perspektywy lokalnej, biograficznej i egzystencjalnej z długotrwałymi makroprocesami społeczno-kulturowymi formowanymi przez politykę imperiów rosyjskiego i sowieckiego. Jest także próbą opisu, analizy i teoretycznej refleksji nad wielopokoleniowym doświadczeniem przemocy ze strony państwa, przymusowej akulturacji, lokalnymi i jednostkowymi strategiami zachowania tożsamości kulturowej – ukrytymi, nie wyrażającymi się w otwartym sprzeciwie wobec oficjalnej ideologii i aparatu państwowej przemocy. W DYSKUSJI WEZMĄ UDZIAŁ: - Dr hab. Zoja Morochojewa, Wydział Artes Liberales UW. Antropolożka i filozofka kultury, badaczka społeczeństw i kultur Rosji, Azji Centralnej, Dalekiego Wschodu. Zajmuje się m.in. teorią i praktyką dialogu transcywilizacyjnego i transkulturowego, kulturowymi aspektami medycyny tradycyjnej na Wschodzie. Autorka licznych monografii i artykułów naukowych z tego zakresu. Prowadzi laboratorium „University-in-différance” - Dr hab. Łukasz Smyrski, Instytut Archeologii i Etnologii PAN. Etnolog. Badacz zjawisk identyfikacji i tożsamości etnicznej w Europie Wschodniej, Azji poradzieckiej i Mongolii. W pracy badawczej zajmuje się także problematyką antropologii krajobrazu, koncentrując się na procesualnym, społecznym charakterze natury i przyrody. - Dr Albert Jawłowski, Instytut Stosowanych Nauk Społecznych UW. Socjolog i antropolog kultury. Autor książki „Stacja Zima. Rzecz o represjonowanych zabajkalskich lamach.” Dyskusję poprowadzi Robert Zydel, absolwent Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. Dyrektor Fabryki Czekolady E.Wedel. W latach 2021-2023 pełnił funkcję Dyrektora Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. Wcześniej kierował Biurem Marketingu Miasta w Urzędzie m. st. Warszawy.
