6. Februar 2025
Rock muzyka, jako gatunek, wyłoniła się w późnych latach 60. XX wieku z połączenia Rock 'n' Rolla z lat 50. i początkuch 60., a także innych nurtów muzycznych, takich jak beat czy blues. Dziś rock cieszy się stałą i liczną rzeszą fanów, co w dużej mierze zawdzięcza falom retro lat 90., które połączyły elementy tradycyjnego rocka z nowoczesnymi trendami. Coraz więcej internetowych magazynów rockowych prezentuje artystów i ich zespoły, oferując także unikalne gadżety dla fanów.
Początki rocka sięgają Rock 'n' Rolla, będącego połączeniem country i rhythm and bluesa. Przełomowym momentem na scenie międzynarodowej był utwór Bill Haley’a „Rock Around the Clock” z 1954 roku. Ten i inne kawałki Rock 'n' Rolla czerpały inspiracje z afroamerykańskiego rhythm and bluesa. Legendy tego okresu to Elvis Presley, James Brown, Chuck Berry, Buddy Holly i oczywiście Bill Haley.
Rock jako odrębny gatunek różni się od Rock 'n' Rolla przede wszystkim rytmem. W rocku oktawy są grane binarnie, bez przesunięć, podczas gdy w Rock 'n' Rollu oktawy są lekko opóźnione względem beatów, tworząc charakterystyczny shuffle, który pochodzi z jazzu.
W latach 60. styl Rock 'n' Rolla ewoluował. Najważniejsze zespoły tego okresu to The Beatles i The Rolling Stones. Już wtedy zaczęło się rozdrobnienie rocka na różne subgatunki. The Beatles wprowadzili melodyjne i harmoniczne kompozycje beatowe, podczas gdy The Rolling Stones stawiali na bardziej surowe brzmienia. Utwór „Satisfaction” Rolling Stones uznawany jest za prawdziwy początek nowoczesnego rocka.
Początkowo rock był bardzo kontrowersyjny – długie włosy artystów, głośna i nieokrzesana muzyka były uważane za skandaliczne. Władze próbowały zdyskwalifikować scenę rockową, oskarżając ją o satanizm. Te napięcia jednak przyczyniły się do wizerunku rocka jako muzyki rebeliantów, co tylko zwiększyło jego popularność.
Lata 70. to era Art Rocka, Glam Rocka i Progressive Rocka. W tym czasie rock zaczął przenikać do popu, a znani artyści to Pink Floyd, Queen, David Bowie i Elton John. Równocześnie rozwijały się sceny punk, heavy metal oraz hard rock, reprezentowane przez takie zespoły jak Sex Pistols, Black Sabbath, AC/DC i Kiss. Led Zeppelin, Deep Purple czy Aerosmith łączyli bluesrock z elementami hippie i rebelii.
Lata 80. były zdominowane przez pop-metalowe zespoły takie jak Bon Jovi czy Europe, które odnosiły wielkie sukcesy. Rock z tego okresu cechował się chłodniejszym, bardziej minimalistycznym brzmieniem w porównaniu z barwnymi latami 70. Powstał także Synthpop, reprezentowany przez Kraftwerk, który dał początek elektronicznej muzyce tanecznej. Heavy metal osiągnął szczyt popularności dzięki takim zespołom jak Motörhead, Metallica i Iron Maiden.
Grunge, reprezentowany przez Nirvanę, przyniósł w latach 90. powrót do prostszego brzmienia rocka, kontrastując z cyfrowymi eksperymentami lat 80. Nirvana wpłynęła na scenę alternatywną, zwłaszcza dzięki takim zespołom jak Pearl Jam i The Smashing Pumpkins. Guns N’ Roses, mimo dominacji grunge, odnosiły sukcesy dzięki trasie „Use Your Illusion”. Po śmierci Kurta Cobaina grunge stracił na popularności, powracając do roli gatunku undergroundowego.
Początek lat 90. to także narodziny pierwszych crossoverów, takich jak Rage Against the Machine czy Red Hot Chili Peppers. Skatepunk łączył muzykę z różnymi sportami, oddając ducha tej subkultury. Środek dekady przyniósł brytyjski Britpop – Blur, The Verve i Oasis łączyły rock lat 60. i 70. z elementami shoegazing, alternatywy i Madchester.
Pod koniec lat 90. rock zaczął łączyć się z muzyką elektroniczną, tworząc unikalne brzmienia zespołów takich jak Radiohead, Nine Inch Nails czy Blur.
Nowy tysiąclecie to fala retro – zespoły takie jak Kings of Leon, The White Stripes czy Franz Ferdinand czerpały inspiracje z przeszłości. Punk przeżywał renesans dzięki Blink-182 czy Simple Plan, a nu metal łączył metal z hip-hopem, reprezentowany przez Linkin Park, Limp Bizkit czy System of a Down. Muse zdobywały popularność dzięki mieszankom alternative, progressive, hard rocka i elektroniki.
Alternative rock często mylony jest z emo rockiem. Zespoły takie jak Billy Talent, Bullet for My Valentine czy 30 Seconds to Mars są klasyfikowane jako alternative, nie emo. Przykładem z niemieckiej sceny jest Tokio Hotel, która bardziej przypomina pop-rocka. Inne sukcesy niemieckiego rocka z początku lat 2000. to Silbermond czy Juli.
Rock muzyka nieustannie ewoluuje, łącząc tradycję z nowoczesnością, co sprawia, że pozostaje jednym z najważniejszych i najbardziej wpływowych gatunków muzycznych na świecie.